Sonra...

Küllenir aşkımız tüter mi ocak

Susuz çiçek gibi söndükten sonra

Gelmezsen içimde mumlar sönecek

Sırtını kalbime döndükten sonra

Geçmiş mazi olur bilirim inan

Hayatın kaygısı kocaman yalan

Varsın gülşen olsun bitmesin zaman

Beni bir kuytuda andıktan sonra

İçimde boşluğun yürek yarası

Ağlasam kirpiğe iner karası

Şimdi yol almanın tam da sırası

Cehennem narında yandıktan sonra

Mazi duvar olur çarpar döşüme

Hayalin bir gölge düşmüş peşime

Ne yazar mutluluk değse kaşıma

Sineme buzdağı konduktan sonra

Çöle döndü yüzüm kırıştı tenim

Gidince bilinmiş değerim benim

Şimdi arasan da kalmadı canım

Sahipsiz hanlara döndükten sonra

Yokluğun önüme yağan kar iken

Söksem de atılmaz sevdan har iken

Bahar gelecekmiş görmek zor iken

Kendimi cennette sandıktan sonra

Eyleştim kapında feryat eyledim

Her daim dilimde seni söyledim

Artık neye yarar ben göç eyledim

Toprağın altında donduktan sonra

Zekeriya bil ki çırpınmak boşa

Heybede ne varsa gelecek başa

Eyvahlar içinde düşme telaşa

Feleğin atına bindikten sonra

 Zekeriya EFİLOĞLU

http://www.sendeyaz.net/altin-uye-yazi/90965_sonra.html